10 maart 2010

Joyce en Sander

Vandaag precies drie jaar geleden hadden Sander en ik onze eerste date. Eigenlijk stelde het niet veel voor, we zouden in Nijmegen wat gaan drinken. We hadden er toen al een ruim jaar chatten en bellen op zitten maar we hadden elkaar nog nooit in levende lijven gezien, best spannend dus!
Nou had ik al aardig wat "blind" dates onder mijn riem, voor Sander was het helemaal nieuw. We hadden afgesproken op het station van Nijmegen, hij woonde daar toen en was daar dus al. Toen mijn trein hem voorbij zoefde had ik hem natuurlijk allang gespot. Hij was in het echie nog veel leuker! Na de wat ongemakkelijke drie kussen op de wang gingen we richting stad. Onderweg waren we aan het kletsen. En we bleven aan het kletsen. En áls het dan een keer stil was, was het een fijne stilte, waarvan we geen van beide de drang hadden die op te vullen. Het klikte zelfs zo goed dat Sander vroeg of ik met hem mee wou gaan naar huis, om zijn moeder te ontmoeten en daar wat te eten. Prima natuurlijk!

Het was een erg gezellige, rustige dag. Zo één waar je niet uitgepraat raakt. Waar je vonkjes voelt als je elkaar per ongeluk expres aanraakt. Sander was een echte heer en bracht mij met de bus naar het station alwaar ik drie treinen voorbij heb laten gaan, ik wou nog geen afscheid nemen. Toch moest er een einde aan de dag komen en mijn laatste trein was al bijna gearriveerd toen ik Sander kuste, ik kon namelijk niet langer meer wachten.

Die (zon)dag is vandaag precies drie jaar geleden. Inmiddels wonen we alweer bijna 2 jaar samen en gaan we eind dit jaar trouwen. Nog nooit heb ik de drang op zo'n manier gevoelt om iemand eeuwige trouw te beloven, om voor elkaar te zorgen in goede en in slechte tijden en om elkaar te beloven elkaar altijd te zullen liefhebben. Sander is echt mijn maatje, mijn beste vriend en mijn minnaar in één. Hij maakt me altijd aan het lachen, zelfs al ben ik een beetje boos op hem. Hij blijft rustig als ik weer een manisch ben of het niet meer zie zitten. Hij ziet altijd en overal wel de zonnige kant van in. En als klap op de vuurpijl masseert hij ook nog eens iedere avond mijn nek en rug. What else could a girl want?! Ik weet het niet. Ik weet alleen dat Sander mij gelukkig maakt en dat ik met niemand anders oud zou willen worden.

Filmpje wat ik bijna 2 jaar terug maakte:

3 opmerkingen:

cora zei

Heel mooi verhaal en wens je veel liefde toe
groetjes mamsje

Danielle zei

Aww wat lief. En mooi geschreven meis. Wist niet dat het alweer drie jaar geleden was, gaat de tijd snel zeg.
Ik wens jullie alle geluk van de wereld. Maar dat wist je al!

Sander zei

Awww, ik weet niet eens hoe ik hier op moet antwoorden. Die dag staat mij nog heugelijk bij. Het beste herinner ik me nog toen je naar huis moest. Ik wilde gewoon niet meer dat je ging!

I had nooit gedacht dit soort gevoelens te kunnen ervaren, want voor jou waren die er niet. En ik kan eerlijk zeggen: een beter gevoel bestaat niet.

Jij maakt mij compleet, jij bent wat er altijd ontbrak in mijn leven. Zonder jou ben ik maar half wie ik kan zijn. Jij bent mijn thuis, mijn alles.

Ik hou van jou!