Ik was 15 jaar toen ik mijn eerste mobieltje kreeg, pre-paid natuurlijk. Van Libertel. Een sms'je kostte toen nog f0.25 cent. Bellen deed ik nooit want dat was natuurlijk veel te duur. Ik heb nu dus meer dan 10 jaar een mobiele telefoon en ik kan echt zeggen: "Ik kan echt niet meer zonder". Hij is mijn grootse vriend.
Ik verslind toestellen waar ze bij staan. Ik heb vrijwel elk jaar, zo niet vaker, weer een nieuw model, om gek van te worden. Niet omdat ze kapot zijn of iets dergelijks (soms wel natuurlijk) maar vooral omdat ik snel uitgekeken ben of een ander toestel toch net wat mooier vind. Echt alles heeft is de revue al gepasseerd. Met en zonder klepje, een slide-phone, met en zonder camera, een met een qwerty toetsenbord, u name it, i had it. Telefoontjes met lichtjes in het toetsenbord, telefoontjes met ontiegelijk felle kleurtjes tot aan doodsaaie met alleen maar zwart of grijs. En niet alleen wisselde ik vaak van mobiel, zo ook van nummer.
Vier (!) jaar geleden nam ik voor het laatst een abonnement, eentje die ik nu nog steeds heb (Ik heb dus ook al vier jaar hetzelfde nummer). Elke keer als je je abo verlengd mag je een nieuw toestel uitkiezen. Zo koos ik twee jaar terug voor de HTC 710. Super lelijk ding maar ontzettend fijn. Ik kon er mee mailen, fijn internetten, foto's maken en natuurlijk snel sms'en, mede door het qwerty toetsenbord. Vooral omdat ik toen bedrijfsleidster was, was dit een degelijk telefoontje, ik kon makkelijk ergens een foto van maken van de winkel en dan meteen mailen. Ook was hij erg betrouwbaar dus als 's nachts het alarm af ging dan wist ik zeker dat ik bereikbaar was.
Toch raakte ik er vorig jaar op uitgekeken, hij was dan fijn in gebruik, hij zag er enorm saai uit. Ook was hij door het toetsenbord erg dik waardoor ik altijd zo'n lelijke bobbel in mijn broekzak had (ik heb hem immers áltijd op zak). Toen kwam de LG-ks360, de eerste telefoon die ik kocht via internet. Dat is dus iets wat ik nooit meer doe! Want hij viel enorm tegen, heleboel dingen wat ik ermee wilde doen deden het niet eens en hij was erg irritant in gebruik. Hij werd dus snel vervangen door een LG-cookie. Mijn eerste touch telefoon. Op zich erg fijn, ik kon er beter mee overweg dan ik dacht en vond hem minder irritant dan verwacht. Enige nadeel alleen weer was dat veel internet applicaties gewoon niet werkten, in ieder geval, IK kreeg ze niet aan de praat. Zo moest ik als ik wilde hyven, internet weer opnieuw starten als ik ingelogd was, pas dan werd ik door gelinkt naar hyves. Ook twitteren lukte niet omdat hij de engine niet erkende (of zoiets). Dus wat deed ik toen ik echt twitter verslaafd werd? Ik maakte weer gebruik van mijn HTC. Best zonde natuurlijk want ik heb voor die andere toestellen gewoon geld betaald, weg gegooid geld dus (Iemand interesse?).
Maanden keek ik dus al uit naar de dag dat ik mijn abo mocht verlengen. Ik had al veel op internet gesurft, twijfelend over welk toestel ik wilde. Want nu wil ik er wel écht twee jaar mee doen (staat ook op mijn doelen-lijst). Ik kwam uit op meerdere HTC toestellen (vooral vanwege de betrouwbaarheid, hun leveren gewoon echt goede toestellen) en verschillende LG toestellen. Gister was eindelijk die dag aangebroken. Na het werk meteen door gegaan naar de Phonehouse. Ik had mijn HTC en cookie meegenomen, met het idee om de meneer de vertellen dat ik die twee toestellen in één wilde. Maar, zoals altijd, moesten we (moeders was mee) ontzettend lang wachten (kunnen hun ook niks aan doen, Phonehouse = fijne winkel imo!). Dus ik keek even rond. Altijd liggen er van die semi-plastic modellen waar je eigenlijk nog niet kan zien wat het nou doet en kan. Tot ik ineens een pilaar zag. Met een werkend toestel.
En ik was verliefd. Heel voorzichtig raakte ik hem aan. Beleefde de ultieme touch ervaring. Was verbaasd over de kwaliteit van het scherm, van de scherpte. Van het simpele doch strakke, ultra moderne uiterlijk. Het gebruiksgemak. Van het geluid. Van de mogelijkheden die erop zaten. De snelheid. De snelheid van het internet.
Even later was ik aan de beurt. En toen ik de man vertelde van mijn wens raadde hij mij ook dát toestel aan. En toen was ik om. Dus dames en heren, mijn toestel voor de komende twee jaar.... *Tromgeroffel*...
Ontmoet mijn nieuwe vriend. (Maak je niet druk S, jij bent nog steeds mijn nummer één ;))
Geen opmerkingen:
Een reactie posten